سدید کاشان

از بعثت او جهان جوان شد                    گیتى چو بهشت جاودان شد
این عید به اهل دین مبارک                     برجمله ی مسلمین مبارک.

خواند زبان دلم ثنای محمد(ص)                ماند خرد خیره در لقای محمد(ص)

دیده دل، جام جم به هیچ شمارد            سرمه کند گر زخاک پای محمد(ص)

سائلِ درمانده ناامید نگردد                        گر که بکوبد درِ سرای محمد(ص)

ای که ندای" اذان" رسید به گوشت   هان که به گوشت رسد ندای محمد(ص)

رفته خود از عرش تا به فرش سراسر          زیر فلک سایه ی لوای محمد(ص)

نوری(سیّاره) یافت راه هدایت            تا که شدش عشق رهنمای محمد(ص)

تویی هم مصطفی و هم محمد        تو را در آسمان نامند احمد

تو کانون صفا مرد یقینی                    تو عین رحمه للعالمینی

بعثت نه این سرور، سرور ولایت است          مبعث نه این چراغ، چراغ هدایت است

خورشید چون ز شرق حرا پرتو افکند             احمد نه این فروغ، فروغ رسالت است

نور عترت آمـــــــد از آیینه ام                     کیست در غار حرای سینه ام

رگ رگم پیغام احمد می دهد                    سینه ام بوی محمد می دهد

آن شب ، شب بیست و هفتم رجب بود . محمد غرق در اندیشه بود که ناگهان صدایی گیرا

و گرم درغار پیچید : بخوان! بخوان به نام پروردگارت که بیافرید ، آدمی را از لخته خونی

آفرید ، بخوان که پروردگار تو ارجمندترین است ، هم او که با قلم آموخت ، و به آدمی آنچه را

که نمی دانست بیاموخت . . .

امید آنکه لیاقت رحمتی از الطاف رحمة للعالمین را

داشته باشیم و این روز را به یادش گناه نکنیم . . .

عید مبعث مبارک باد